Sigrid Koolen Wilfried Harms Angelika Janßen „Worum de Poggen nich mehr fleegt"
Isensee Verlag, Oldenburg, 2000 ISBN 3-89598-686-0 ______________________________________________________________________

Kunnen de Poggen denn al mal flegen? Wo dat kamen is, dat se dat nu nich mehr köönt, is een Geschicht, de sik de fröhere Schoolmestersche Sigrid Koolen utdacht hett. Un söven anner Worum-Vertellen sünd ehr ok noch infullen, allns lüttje Märkens to’n Lesen un Vörlesen.De Schrieversmann Wilfried Harms hett de up Plattdüütsch upschreven un de Kunstmalerin Angelika Janßen ’n Reeg moje Biller bistüürt.

Der Rezensent Dirk Römmer vom Quickborn - Vereinigung für niederdeutscheSprache und Literatur e. V. Hamburg - hat das Buch im „Quickborn" (Heft3/2000) mit den folgenden Ausführungen besprochen:

‘In ole Tieden, as dat up de Eer noch nich so vele Minschen geev ...’- so fangt all de Märken-Geschichten an, de in dat brandnee Book för Lütt un Groot to lesen stoht. ‘Worum de Poggen nich mehr fleegt un anner Worum-Vertellen’, utdacht vun Sigrid Koolen, op Platt opschreben vun Wilfried Harms un mit Biller utstaffeert vun Angelika Janßen. Acht Geschichten, een scheuner as de anner. Wi lehrt, worum de Mücken danzt un worum de Swienegels Appels freet. Besünners an’t Hart geiht de Geschicht ‘Worum de Rosen rüükt’. Bi ‘Worum de Barken een witte Bork hebbt’ is mi dat Woter ut de Ogen sprütt, so is mi de an de Seel gohn. Een Prachtstück vun Geschicht. All dree Beukermoker sünd ut Wiefelstede in’t Ammerland. Sigrid Koolen hett sik in ehren eegen Goorden ansteken loten to disse Geschichten, de mit veel Gefeuhl un veel Hartenswarms vertellt sünd. Wat Wilfried Harms een wunnerbor Platt schrifft, is bekannt.So hebbt wi Geschichten, de du in de School, tohuus un ok op’n Sool allerbest bruken kannst. Kannst ok wat öber Biologie lehren. Woans dat mit deMücken losgeiht, vör se flegen köönt, to’n Bispeel.De Biller vun Angelika Janßen sünd nich ‘naiv und milde’ - as foken in Kinnerbeuker. Nee, wi hebbt - as’n bi uns in Eiderstedt seggt - ‘beste Kroom’ vör uns. Dit Book is to wünschen, wat dat gau ünner de Lüüd kummt un bekannt ward. Een Glanzlicht ünner de neen Kinnerbeuker op Platt. Een Book to’n In’n -Arm-Nehmen un Leev-Hebben. Eegens kunnst dat Book mit den Ammerlanner Löpelspruch angohn:
‘Ik seh di!’ - Dat freit mi!’

Worum de Poggennich mehr fleegt